Ένα πανέμορφο νησάκι με εντυπωσιακά ιστορικά κτίρια και εκκλησιές, έχει μια τεράστια και σκοτεινή ιστορία πίσω του, με μεγάλες συγκρούσεις.

Το νησί του ποταμού Σβίγιασκ (Sviyazhsk), ήταν κάποτε μια πόλη σε χερσόνησο, η οποία είχε μεγάλη στρατηγική σημασία και, σήμερα, έμεινε ένα γραφικό νησάκι που επικοινωνεί με τη στεριά, μέσω ενός δρόμου.

Την πόλη πάνω στο νησί, δημιούργησε ο Ιβάν ο Τρομερός το 1550, όταν πραγματοποιούσε επιθέσεις εναντίον των Τατάρων, θέλοντας να βάλει τέλος στο Χανάτου του Καζάν, μια μεσαιωνική πολιτεία της Βουλγαρίας και των Τατάρ, στον Βόλγα, που κυβερνούσαν οι απόγονοι του Τζέγκις Χαν.

Επειδή οι 16 επιθέσεις του Ιβάν στην πόλη από το 1545 έως και το 1550, δεν έφεραν αποτέλεσμα, είχε την ιδέα να δημιουργήσει μια πόλη – στρατόπεδο στη συμβολή του Βόλγα με τον ποταμό Sviyaga, περίπου 30 χιλιόμετρα μακριά από το Καζάν. Από εκεί ξεκινούσε τις επιθέσεις του και παράλληλα μπορούσε να κάνει και αποκλεισμό των πλωτών δρόμων προς το Καζάν.

Στην αρχή, πάνω στο καταπράσινο ακρωτήρι έγινε ένα φρούριο, που ήταν η στρατιωτική βάση και η κατασκευή του διήρκεσε μόλις ένα μήνα χάρη στα προκατασκευασμένα κτίρια! Πίσω από τα τείχη βρισκόταν μια ολόκληρη πόλη με πύργους, πύλες, κτίρια υπηρεσιών και εκκλησίες. Από εκεί ξεκινούσαν οι εκστρατείες που οδήγησαν στην κατάληψη του Καζάν δύο χρόνια μετά.

Όταν το Καζάν κατελήφθη, οι κάτοικοι των γύρω περιοχών ζήτησαν από τον Ιβάν να τους επιτρέψει να εγκατασταθούν στο νησάκι, με αντάλλαγμα την πίστη τους στον Τσάρο. Όπως και έγινε. Η πόλη μεγάλωνε και έγινε το κέντρο του ρωσικού πολιτισμού και της ορθοδοξίας, μεταξύ των γειτονικών λαών.

Οι σκοτεινές μέρες της ιστορίας του Sviyazhsk ξεκίνησαν μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση. Οι Μπολσεβίκοι κατέστρεψαν περίπου τις μισές εκκλησίες, ενώ τα υπόλοιπα κτίρια και μοναστήρια έγιναν φυλακές για αντιφρονούντες. Το αποκορύφωμα ήταν η δημιουργία δεξαμενής ύδρευσης, το 1957, με αποτέλεσμα ολόκληρη η περιοχή γύρω από το Sviyazhsk να πλημμυρίσει.

Περισσότερα από τα τρία τέταρτα της πόλης αφανίστηκαν, αφήνοντας μόνο το ιστορικό κέντρο πάνω από το νερό, σε ένα μικρό νησί, που συνδέεται με τη στεριά με έναν ελικοειδή δρόμο. Ο πληθυσμός της είχε μειωθεί σημαντικά και από τους 2.000 κατοίκους, έφτασε τους 250.

Ευτυχώς, το 1960 το Sviyazhsk κηρύχθηκε ως μνημείο της ρωσικής ιστορίας και του πολιτισμού, ενώ προστέθηκε στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Η ιστορική πόλη, σήμερα, αναβιώνει με την αποκατάσταση των παλαιών εκκλησιών και την κατασκευή νέων κατοικιών.

(με πληροφορίες και εικόνες από Amusing Planet)